دیروز در جلسه ای حاضر بودم واستاد جلسه در ابتدای کلاس شعری از امام خمینی رحمه الله علیه خواندند که فوق العاده بود: خیز شتربان که دمید آفتاب این شعر آدمی را به فکر فرو می برد که چرا با وجود مشخص بودن راه گاهی به بیراهه می رویم و آنقدر غرق در بیراهه می شویم که فراموش می کنیم از ابتدا راه را اشتباه آمده ایم و حالا گم شده ایم، شاید زمانی راهمان را پیدا کنیم که خیلی دیر شده باشد چون در این مسیر همراه و همسفر ما زمان است، زمان هم پا به پای ما می آید و اندکی درنگ نمی کند. الهی کمکمان کن یا راه را گم نکنیم یا اگر در این دنیا گم شدیم قبل از اینکه آنقدر زمان گذشته باشد که دیگر راهی برای جبران و بازگشت نباشد دستمان را بگیر و عزم و اراده ای محکم به ما عطا بفرما.
وقت رحیل است نه هنگام خواب
تا نگری از همه وامانده ای
قافله رفته است و تو جا مانده ای
خیز و منه بار در این رهگذر
کاین ره سیل است نه جای قرار
خیز شتربان که بشد قافله
ما و تو ماندیم در این مرحله
هر که از این قافله غافل شود
همچو من دل شده بیدل شود
گر من و دل بکوی او جا کنیم
دیگر از این به چه تمنا کنیم
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
