نسیان، انسان ... خیلی شبیه هم اند ... قرین و همراه یکدیگر. برای مثال اگر فراموشی مصیبت فوت عزیز نبود چه می شد؟؟؟؟ هر چند هر بار که عزیزمان را یاد می کنیم حزن و اندوه است که در چهره و قلبمان نمایان می شود ولی از خاطر بردن مصیبت و غرق در کارهای روزانه شدن ادامه زندگی را برایمان ممکن می کند. این نسیان در وجود آدمی اینقدر زیاد است که بعضی اوقات حق و حقیقت ها فراموش می شود یا شاید نه این نفسمان است که خود را به فراموشی و ندانستن وا می دارد و در اینجاست که تذکر به فریادمان می رسد . حقیقت هایی که می دانیم برایمان دوره می شود . مثلا ماه رمضان می شود ، فرصتی دست می دهد تا بیشتر در جهت کسب خوبی ها باشیم ولی چند صباحی که می گذرد باز هم گرد فراموشی و غفلت بر روی دانسته هایمان جا خوش می کند ، باز باید بهانه ای دست دهد برای به خاطر آوردن و به کارگیری دانسته ها. محرم هم یکی از عوامل به یاد آورنده است ، خداوند اینقدر نسبت به بندگانش رئوف است که به بهانه های مختلف او را فرا می خواند ، البته همه می دانیم که این بازگشت ها سود یا ضرری به خداوند رحمان و رحیم نمی رساند و این مائیم که تشنه حقیقتیم ولی گاهی با غفلت ها و فراموش کردن ها باعث خسران خود می شویم. محرم فرصتی است برای بازگشت به فطرت های وجودیمان. آه نوشت:
انسان همراه با نسیان زاده شده است، وجود انسان با نسیان و فراموشی آمیخته شده است و چه بسا اگر این فراموشی نبود بعضی اوقات ادامه زندگی برای آدمی مشکل ساز بود.
آهــــ خدای نیمه شب های کوفه دریابم...
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
