فروردین آمد ماهی که منتظر آمدنش بودیم جای تقویم شمسی سال یک هزار و سیصد و نود و یک دیگر نیست ... باید برود ...باید جای خودش را به تقویمی که یک سال از خودش بزرگتر است بدهد... ولی در پس این روزها و هفته ها و ماه ها ممکن است دلی را شکسته باشیم.. دلی را شاد کرده باشیم چشمی را گریان کرده باشیم... نور امید را در چشمی زنده کرده باشیم ... و .... ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می خواهم با خود عهد ببندم که همچون طبیعت باشم هر روزم ، هر فصلم، هر سال از زندگیم اندکی فقط اندکی با قبلم متفاوت باشد... همان دعای همیشگیم : یا اقرب من حبل الورید دستم را بگیر ♦♦♦ این فصل ، فصل رنگ و بوی تازگی و طراوت است... بوی بهار ... چقدر روح نواز است عطر و بوی بهار ... و چقدر زیباست رنگ درخت بید مجنون در آغازین روزهای بهار... میخواهم بیدمجنونت باشم...همیشه مطاعـــــــ پی نوشت: همیشگی نوشت : 
یکسال از آغازین روزهایی که شروع به وبلاگ نویسی کردم گذشت اگر دوست داشتید تلنگر 91 را از آرشیو فروردین ماه بخوانید ...
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عینی ابدا
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
