سلام دوست عزيزم چطوري چخبر؟

خيلي دلم برات تنگ شده چرا منو به خونت دعوت نکردي بلا حالا ببخشيد اومدم مي خواستي دوستم نشي!منم ياد زماني افتادم که باهم برگه هاي امتحاني رو تصحيح ميکرديم چه دوران قشنگي بود...واي که يادش بخير

سلام

واقعا"زيبا بود.به قول ثنا يني واقعنا.
نوشتت رو چند بار خوندم ولي چيزي که بار اول به ذهنم رسيد رو مي نويسم وقتي مي شنيدم انسان اشرف مخلوقات است هميشه فکر مي کردم تو اين عصر خيلي کمند انسان هايي که شايسته اين عنوان باشند ولي الان احساس مي کنم يکيشون رو پيدا کردم.باور کن آدماي مثل شما خيلي کميابند .خوش به حالت با اين احساس زيبا

من كه خيلي موقع ها اين حس به هم دست ميده، خصوصا از وقتي كه تنهايي قرينم شده.

سلام به خانواده ي محترم و با مهر و صفاي حيدري!
شايد باورت نشه... اما ميتوني از دوست عزيزم که ديروز باهاش تلفني صحبت ميکردم بپرسي... که عين عين همين آرزوي تو رو دارم... نه به اين زيبايي و خلوص البته... ولي اون ساعت برنارد رو که گفتي، کردي کبابم!
اين قدر بغض ها و فرياد هاي نزده دارم که برنامه ريزي کردم اگر اين آرزوم برآورده شه سه چهار روز اول رو فقط بشينم گريه کنم!

ديدم 43 دقيقه است که نوشتي، گفتم آخ جون اول ميشم. اومدم ديدم بابا کجاي کارم... کاش فقط تو کامنت گذاشتن آخر مي شدم، مطلبت رو که خوندم ديدم چقدر تو چيزهاي ديگه هم عقب موندم... ضمنا چيزي شبيه مطلب ليلا هم براي من پيش آمد. احتمالا صفحه ي اين نوشته ات را باز نگه ميدارم و چند بار ميخوانم... خانه جديدت هم خيلي قشنگ است، مبارک... اوايل که وبلاگ مي نوشتي ميخواندم که خواهرمي، کامنت ميگذاشتم که تشويق کنم، الان بايد بگم خواهر جان خواهر بيشتر بنويس شايد اين دل صاحب مرده تکوني خورد.... همين ...

سلام بر شما

سلام
کمتر برايم اتفاق مي افتد که با خواندن بغضم بگيرد. آنقدر زيبا واژه ها رو چيدي که احساسي تمام وجودم را دربرگرفت. چيزي شبيه احساس خودت در هنگام نوشتن، شايد...
حتما چندين بار مي خوانمش با همين حس...
آرزومند تمام آرزوهايت...
راستي قالب جديدت مبارک.
بسي زيباست. کلي ذوق کرديم.