به خدا گفتم: خسته ام گفت: از رحمت خدا نااميد نشويد زمر.53

گفتم: کسي نميدونه تو دلم چي ميگذره گفت:خدا حايل است ميان انسان و قلبش انفال.26

گفتم: هيچ کسي رو ندارم گفت :ما از رگ گردن به انسان نزديکتريم ق.16

گفتم: ولي انگار اصلا منو فراموش کردي گفت: مرا ياد کنيد تا ياد شما باشم بقره.152
خوش به حال روح بزرگت ...عاشق قلمتم...مخصوصا اين نوشته

برايت حافظ گشودم:

هوا خواه توام جانا و ميدانم که ميداني که هم ناديده ميبيني و هم ننوشته ميخواني

به جون خودم يه بار حافظ باز کردم...