رسم غریبی است دنیا نفس می کشیم چرا وقتی از کسی احوال می پرسیم ، در جواب می گوید: نفسی می آید ، زنده ایم ... انگار نمی داند همین آمد و شد نفس را هزاران نفر آرزو دارند . ای کاش زندگی را باور کنیم . بدانیم زنده ایم برای زندگی کردن . ای کاش کلام سهراب سپهری را بفهمیم: زندگانی سیبی است گاز باید زد با پوست... ای کاش همه مثل پیرمرد آن کوچه ای باشیم که صبح ها از آن عبور می کنم، سلام، صبحت روشن دخترم ، خیر پیش رویت باشد، خدانگهدارت باشد . پی نوشت : همیشگی نوشت: نمی دانم کجا شنیده یا خوانده ام هو السمیع خدایا ولی فریاد مرا فقط تویی که می شنوی . فریادم بی صداست ولی تو شنواترین فریاد های بی صدا هستی... میم مثل مهربان
هر که را به طوری مشغول خود کرده است .
هیچ کداممان حاضر نیستیم یک لحظه از زندگیمان را از دست دهیم
ولی وقتی زندگی ها را می بینیم :
همه غزق در دلتنگی، ناامیدی، نارضایتی و .. هستند.
زنده ایم اما
زندگی نمی کنیم .
اما نفس توام با تنگی نفس
لبخند می زنیم
اما پوشالی و تو خالی
چرا هیچ کسی از زندگی راضی نیست؟
در جواب سلام دختر بچه ای که همسایه شان بود چه زیبا گفت:
حس میکنم در هیاهوی روزگار گم شده ام ، و در آرزوی روزی که پیدا شوم
خدایا تو را به خودت قسم می دهم این روز آنقدر دیر نباشد که دیگر فایده ای نداشته باشد...
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا
خنده چند حالت دارد:
لب خند
ریش خند
نیش خند
تلخ خند
خنده های بعضی همه از جنس تلخ خند است ... تلخ ِ تلخ
بعضی خود را به نیش خند عادت داده اند...
بعضی هم که فقط برای ریش خند آفریده شده اند ...
و در این میان :) چقدر تنها شده است ...
دلم برای لبخندی از جنس کودکی تنگ شده است ...
لبخندی از عمق وجود
نه برای خودم که برای همه اطرافیانم .
همیشگی نوشت:
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا
ای صدای بی صدا
فریادم را میشنوی؟
فریادم همچون صدای تو شده است با این تفاوت که فریاد تو آشکار تر از هر صدایی است برای همه
به خودت می سپارمشان ، دریاب...
همیشگی نوشت:
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عینی ابدا
میم مثل مونس
میم مثل محبت
میم مثل مــــــادر
در میان واژه ها سر در گم هستم تا واژه ای بیابم
برای توصیف لطافت وجودت
برای استواری درونت
برای مهربانی بی حد و اندازه ات
هیچ نمیابم جز اینکه
مادر نازنینم از صمیم قلب دوستت دارم ...
همین. 
آرزو نوشت :
در این روز برای آنانی که همیشه آرزو دارند مادر خطاب شوند ولی نمی شود دعا کنیم.
همیشگی نوشت:
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عینی ابدا
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
