طبیعت را نگاه کنیم: این ها شاید بخش خیلی خیلی خیلی کوچکی از طبیعتی باشد که در آن زندگی می کنیم. ما انسانیم و در این طبیعت، در این عالم واقع زندگی می کنیم. بیائید کمی از طبیعت الگو بگیریم. کوه : کوه نمادی از استقامت و سرسختی است: تا به حال شده شبیه کوه در برابر مشکلات مقاوم باشیم و خم به ابرو نیاوریم؟ دریا نماد پاکی و صداقت: چقدر صداقت را در وجودمان پرورده ایم؟ آسمان نمادی از آرامش: چقدر آرامش را در وجود خود نهادینه کرده ایم؟ جنگل: نماد سبزی و طراوت: چقدر از طراوت ِ گیاه قرض گرفته ایم؟ وقتی گیاه زیبایی را می بینی که در جویی خودنمایی می کند و توجه تو را به خود جلب می کند می فهمی زندگی زیباتر از آنی است که ما متصور می شویم. و شعر سهراب: زندگی سیبی است گاز باید زد با پوست. پی نوشت 1: با گفتن این نماد ها یاد معلم های ادبیاتم افتادم، ای کاش خیلی اشتباه نگفته باشم. پی نوشت 2: متن خیلی بچه گانه است، به بزرگواری خودتان ببخشید. آشنا نوشت: افرادی که در جریان هستند جدیدا کوه رفتم خواهشا تیکه نیندازند.(مخاطب خاص)
کوه ، دریا ، آسمان، جنگل
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
